ابراهیم رئیسی
رییس جمهوری سابق
از ابتدای این دولت به اندازه کل ۱۳ سال قبل پرتاب فضایی موفق انجام شده است.
نادرست
سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی ایران، در پیام نوروزی سال ۱۴۰۳ گفت (دقیقه ۱۰:۵۰):
«از ابتدای این دولت به اندازه کل ۱۳ سال قبل پرتاب فضایی انجام شده، با موفقیت.»
این ادعا نخستین بار نیست که مطرح میشود. در یک سال گذشته سخنگوی دولت، وزیر ارتباطات و رسانههای نزدیک به حکومت (نمونه۱، نمونه۲) و … چندینبار به مناسبهای مختلف مشابه آن را گفتهاند. این آمار هر چند ماه با اعلام پرتابهای جدید، زیادتر میشود.
اگر از پرتاب ماهواره سینا به دست روسیه در سال ۱۳۸۴ بگذریم، پرتابهای ماهوارهای ایران از پرتاب ماهواره امید در سال ۱۳۸۷ آغاز میشود که ۱۳ سال قبل از روی کار آمدن دولت رئیسی است. به عبارت بهتر، ابراهیم رئیسی مدعیست به اندازه همه دولتهای قبلی پرتاب فضایی [موفق] داشتهاست.
یکی از روایتهای دولت رئیسی یا کلا جریان محافظهکار در ایران این است که دولت روحانی (با پذیرش برجام) باعث عقبماندگی خودخواسته در فناوریهای فضایی شده و این دل دانشمندان جوان کشور را به درد آورده بود و با آمدن رئیسی جریان تلاش جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به فضا، دوباره به راه افتادهاست. نام نخستین ماهواره که در نخستینماههای پس از روی کار آمدن دولت رئیسی پرتاب شد هم «ققنوس» (قبلا طلوع۲) گذاشتند (لینک۱، لینک۲، لینک۳).
در ادامه ببینیم ادعای فوق چقدر صحت دارد.
یکی از مسائل مهم در هنگام شمارش آمار پرتابهای فضایی، توافق بر سر تعریف است. مقامات جمهوری اسلامی، آزمایشهایی را که برای رفتن به فضا طراحی نشده و قرار نیست حتی به لبه مرز فضا برود (پرتابهای آزمایشی زیرمداری) هم بهعنوان «پرتاب فضایی» میشمارند. با این حال هیچ آماری از آزمایش زیرمداری موشکی مانند قاصد ارائه نمیدهند.
اما به چند دلیل، نباید پرتابهای فضایی زیرمداری را در ایران براساس دولتها، مقایسه کرد:
۱) اگر پرتابهای زیرمداری ماهوارهبر سیمرغ بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ نبود، موفقیت آن در سال ۱۴۰۲ به وجود نمیآمد. همه پرتابهای فضایی در همهجای دنیا، با انباشت تجربه محقق میشود. بهنوعی اصولا مقایسه دولتها در زمینه دستاوردهای آن در چنین صنایعی که با بازده طولانی در سرمایهگذاری همراه است، گمراهکننده است.
۲) پرتابهای فضایی ایران دو برنامه مستقل تحت مسئولیت دو نهاد نظامی (وزارت دفاع و نیروی هوافضای سپاه) است و نباید انتظار داشت از همه پرتابهای آزمایشی آنها گزارشی منتشر شود. بنابراین شمارش آمار پرتابهای زیر مداری، دقیق نیست (لینک۱، لینک۲، لینک۳). مثلا از ماهوارهبر قاصد تنها سه پرتاب گزارش شده که سه ماهواره نور ۱ و ۲ و ۳ را در مدار قرار دادهاست. چنین آمار موفقیتآمیزی، برای موشکی که نخستینبار آزمایش میشود تقریبا محال است. حتی در سازمانهایی مثل ناسا و اسپیس اکس هم چنین کارنامهای دیده نمیشود. حتما مواردی بوده که شکست خورده و گزارش نشدهاند.
۳) تعدادی از پرتابهای زیرمداری ایران اصولا موشکهای بالستیک میانبرد سوخت مایع هستند مانند آزمایش کپسول زیستی کاووس با موشک سلمان که حتی پنل روسی آن هم نشان میداد که موشک اسکاد-سی است.
) تعدادی از پرتابهای فضایی زیرمداری در سالهای اخیر هم در سپاه (ماهوارهبر قاصد و قائم ۱۰۰) و هم در وزارت دفاع (ماهورهبر ذوالجناح)، دستاوردهای توسعه موشکهای بالستیک میانبرد «سوخت جامد» (موتور رافع) است (بایگانی).
بنابراین آمار آزمایشهای زیرمداری را باید کنار بگذاریم. با اینحال همه آزمایشهای زیر مداری که جمهوری اسلامی، اهداف آنها را علمی اعلام کرده و اخبار آنها را منتشر کردهاست، اینجا ذکر میشود:
۱) گفته میشود در دهه ۱۳۷۰ چند پرتاب زیرمداری با موشکهای اسکاد تا ارتفاع ۱۶۰ کیلومتری و فرود با چتر نجات آزمایش شدهاست (بایگانی).
۲) در دوره احمدینژاد، ۸ پرتاب زیرمداری:
۳) در دوره روحانی، ۴ پرتاب زیرمداری:
۴) در دوره رئیسی، ۴ پرتاب زیرمداری:
دستکم سه انفجار هم روی سکوی پرتاب در پایگاه پرتابهای فضایی ایران در سمنان در تصاویر ماهوارهای آشکار شدهاست (محموله آنها ماهوارههای کوچکی نمونه ماهواره فجر بودهاست):
مقامات جمهوری اسلامی هم در دولت و هم در سپاه، همواره پرتابهای آزمایشی را «موفقیتآمیز» اعلام میکنند. چون بههرحال آزمایش است. اما پرتاب ماهواره با هدف مشخصی یعنی قراردادن آن ماهواره در مدار قابل سنجش است، بنابراین با وجود اینکه پرتابهایی بوده که مقامات آن را موفقیتآمیز اعلام کردهاند در نهایت ماهواره در مدار قرار نگرفته و پرتاب شکست خوردهاست.
۱) پرتابها در دوره محمود احمدینژاد (۴ پرتاب، ۳تا موفق)
۲) پرتابها در دوره روحانی (۴ پرتاب، ۲تا موفق / یک پرتاب موفق متعلق به سپاه است).
۳) پرتابها در دوره رئیسی (۸ پرتاب، ۶تا موفق / سه پرتاب -۲تا موفق- متعلق به سپاه است).
برای مقایسه با دولتها میبینیم سپاه ۵ پرتاب فضایی داشته که ۴ تای آنها موفق بودهاست. این آمار و درصد موفقیت برای نهادی که برای نخستینبار پرتاب فضایی انجام میدهد، نشان میدهد پرتابهای زیرمداری دیگری بوده که اعلام نشدهاست.
آماری که در یک سال گذشته درباره تعداد پرتابهای فضایی گفته میشود معمولا «نادرست» است زیرا آزمایشهای زیرمداری را هم محاسبه میکنند. اولا همه این آزمایشها اعلام نمیشود و ثانیا شمردن آنها در کنار پرتابهای فضایی درحالی که برای پرتاب فضایی طراحی نشدهاند «گمراهکننده» است.
اصولا بدون پرتابهای زیرمداری قبلی که بسیار از آنها در مراحل اولیه (در همهجای دنیا) شکست میخورد، هیچ برنامه فضایی پیشرفت نکردهاست. همچنین برنامه فضایی سوخت جامد و مایع نظامی ایران با برنامههای سیمرغ و ذوالجناح و قاصد و قائم در ارتباط است. بنابراین باید تنها به سراغ شمارش پرتابهای ماهوراهای رفت.
تعداد کل پرتابهایی که در دوره ریاستجمهوری رییسی انجام شده ۸ پرتاب است در حالی که در دوره احمدی نژاد و در دوره روحانی هر کدام ۴ پرتاب در مجموع ۸ پرتاب انجام شدهاست. اما
انجام دادهاند. یعنی خود دولت، یک سوم مجموع دولتهای قبلی پرتاب انجام دادهاست.
تعداد کل پرتابهای موفق در دولت رئیسی ۶ پرتاب بوده در حالی که در دوره احمدی نژاد ۳ و در دوره روحانی ۲ پرتاب موفق و در مجموع ۵ پرتاب موفق انجام شدهاست. اما
موفق اعلام شده است. یعنی خود دولت رئیسی تنها یک پرتاب موفق (ماهواره مهدا و دو تاسواره کیهان۲ و هاتف۱) ماهوارهای داشته که یک چهارم پرتابهای موفقاعلامشده کارنامه دولتهای قبلی (امید، رصد، نوید و فجر) است.
بنابراین فکتنامه به ادعای رئیسی که «از ابتدای این دولت به اندازه کل ۱۳ سال قبل پرتاب فضایی انجام شده، با موفقیت» نشان نادرست میدهد.