فکت‌ها و ابهام‌ها در ماجرای اعدام نوید افکاری

نوید افکاری سنگری، صبح روز شنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ در زندان عادل‌آباد شیراز اعدام شد. خبر اعدام او یکی از پرسر و صداترین اعدام‌های تاریخ جمهوری اسلامی ایران است که واکنش‌های گسترده داخلی و خارجی را به دنبال داشت. 

دادگستری فارس روز ۲۶ شهریور ۱۳۹۹ اطلاعیه‌ای با عنوان «پاسخ به شبهات مطرح شده در مورد پرونده نوید افکاری» منتشر کرد که در آن ادعا شده دادرسی پرونده نوید افکاری عادلانه بوده مراحل قانونی به طور کامل طی شده است. 

آیا برای این ادعای دستگاه قضایی ایران سندی به طور عمومی وجود دارد؟

نوید افکاری که بود و چرا اعدام شد؟

بر اساس اطلاعات موجود ، نوید افکاری متولد ۱۳۷۲ در شیراز، در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۳۹۷ به همراه دو برادرش به نام‌های وحید و حبیب افکاری، در پی اعتراضات مرداد ۱۳۹۷ در استان فارس بازداشت شده است. 

بنابر اطلاعات موجود در اطلس زندانیان ایران، اتهام‌هایی که منجر به محکومیت او شده‌اند «محاربه - مواد ۲۷۹ تا ۲۸۵ قانون مجازات اسلامی»، «اهانت به کارکنان سه قوه - ماده ۶۰۹ ق.م.ا»، «تمرد از اوامر پلیس - ماده ۶۰۷ قانون مجازات اسلامی»، «اخلال در نظم عمومی‌ - ماده ۶۱۸» و «اهانت به رهبر یا بنیانگذار جمهوری اسلامی - ماده‌ ۵۱۴» بوده است.

منابع و رسانه‌های رسمی داخل ایران نوید افکاری را به قتل حسن ترکمان متهم کرده‌اند. حسن ترکمان در خبرگزاری میزان «کارمند سازمان آب منطقه‌ای شیراز» معرفی شده است. با این حال دو سال پیش خبرگزاری‌های رسمی در ایران گزارش داده بودند که آقای ترکمان نیروی امنیتی بوده که روز پنج‌شنبه ۱۱ مرداد «توسط عوامل نفوذی استکبار» در مقابل منزل خود چاقو خورده و کشته شده است. او در این گزارش‌ها «شهید مدافع امنیت» معرفی شده است. 

تصویر گزارش منتشر شده در خبر گزاری فارس در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۹۷

آیا تا به الان سند یا مدرکی که ثابت کند نوید افکاری مرتکب قتل شده منتشر شده است؟

خیر. تا کنون هیچ سند رسمی، در فضای عمومی منتشر نشده که نشان دهد نوید افکاری به طور قطع مرتکب قتل شده است. در اطلاعیه دادگستری فارس «اقرارهای صریح»، «بررسی‌های فنی مخابراتی» و «شواهد شهود»... به عنوان دلایل قطعی بودن اتهام قتل ذکر شده است. 

در متن ابلاغیه شعبه یک دادگاه کیفری یک استان فارس و همین طور حکم دیوان عالی که خبرگزاری هرانا منتشر کرده، متن اقرارهای نوید افکاری و شاهدان آمده است. منظور از «بررسی‌های فنی مخابراتی» ردگیری تلفن همراه متهمان است که به ادعای مقام‌های قضایی نشان می‌دهد شب حادثه در آن حوالی حضور داشته‌اند. 

همچنین در این سند از فیلمی صحبت شده که توسط دوربین مداربسته  ضبط شده است. در متن حکم آمده است:

«صورتجلسه مامورین به شرح صفحه ۲۳۱ فیلم دوربین مداربسته حکایت از این دارد که فیلم دوربین مداربسته مربوط به سوپرمارکت ۱۱۰ واقع در خیابان داریوش به رویت آقای سعید ارجمند دشتکی رسیده و نامبرده [تایید کرده] من دقیقا مطمئن هستن که این نوید افکاری می‌باشد...».

ماجرای فیلم دوربین مداربسته چیست؟

خیر. خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضائیه روز دهم شهریور ما مدعی وجود تصاویر دوربین مداربسته‌ای شد که نوید افکاری را در زمان قتل نشان می‌دهد.

در اینجا سه نکته قابل تامل وجود دارد.

اول، فاصله محل تصویر دوربین (خیابان داریوش) تا محل قتل (دروازه شاه‌دایی کوچه دوم) حدود ۲/۵ کیلومتر است. البته در متن حکم آمده که نوید افکاری اقرار کرده که حسن ترکمان را از خیابان داریوش تعقیب می‌کرده است. 

دوم، سعید ارجمند دشتکی، همدست نوید افکاری در پرونده دیگری است که در شعبه ۱۱۶ دادگاه کیفری دو شیراز به موازات در جریان بوده است. در این پرونده نوید افکاری متهم ردیف اول و سعید ارجمند دشتکی متهم ردیف چهارم است که به دلیل حضور در اعتراض‌ها و درگیری با ماموران بسیج و دزدیدن باتوم آنها به پرداخت دیه، به حبس و شلاق محکوم شده است. 

و سوم، بخش خبری ۲۰:۳۰ تلویزیون ایران روز ۱۵ شهریور، تصویری از دوربین مداربسته پخش کرد که مدعی است نوید افکاری را در حال زیر نظر داشتن مقتول شکار کرده است. در این تصویر که ساعت ۱۰:۱۲ شب یازدهم مرداد ۱۳۹۷ ضبط شده فردی دیده می‌شود که پیراهن، شلوار و کفش تیره‌ای پوشیده است و با موبایل در حال صحبت است، حال آنکه در صورتجلسه ماموران نوید افکاری از روی لباس‌ و شلوار مشکی و طوسی و کفش اسپرت قرمز شناسایی شده است. 

تصویر دوربین مداربسته که از تلویزیون ایران پخش شده است. در صورتجلسه ماموران قید شده که نوید افکاری کفش اسپورت قرمز به پا دارد.

با این اوصاف هیچ تضمینی قطعی وجود ندارد که فرد داخل تصویر نوید افکاری است. حتی اگر یپذیریم فرد داخل تصور او باشد، باز هم این فیلم هیچ دلیل قطعی بر آن نیست که نوید افکاری یک ساعت بعد در محل دیگری مرتکب قتل شده باشد.

شاهدان چه کسانی بوده‌اند و شاهد چه چیزی بوده‌اند؟

گفته شده یکی از شهود بعد از شهادت، شهادتش را پس گرفته اما مورد توجه دادگاه قرار نگرفته است. حتی اگر این را هم نادیده بگیریم باز این سوال مطرح است که شهود چه چیزی را دیده و شهادت داده‌اند. 

در متن حکم اولیه و همین طور حکم دیوان عالی به اظهارات «سعید ارجمند دشتکی»، «مسلم رحیمی» اشاره شده است. سعید ارجمند دشتکی چنانکه گفته شده که متهم درجه چهارم پرونده اعتراضات نوید افکاری است شهادت داده که فردی که در تصویر دوربین مداربسته مقابل سوپرمارکت خیابان داریوش دیده نوید افکاری است. 

«مسلم رحیمی» هم مالک سوپر مارکت است که برگه‌ تنظیم شده از سوی آگاهی دال بر شباهت نوید افکاری و فردی مشکوک که دیده بود را امضا می‌کند اما تمام رخ صورت نوید افکاری را شبیه آن فرد ندانسته است و با خط خود عبارت «بینی به پایین را» به متن ماموران آگاهی اضافه کرده است.

تصویر برگه شهادت مسلم رحیمی

در بخش انتهایی حکم آمده است که «...رویت فیلم مداربسته صحنه حادثه توسط دوستان کشتی‌گیر نوید افکاری سنگری به نام‌های محمدرضا رستمی، پارسا توکلی، کیوان رضایی، صادق رضایی و علیرضا احمدی که همگی نوید افکاری را شناسایی کرده‌اند...».

حتی اگر فرض کنیم که شهادت همه این افراد حقیقت داشته باشد، نهایتا آنچه در این پرونده به آن شهادت شهود گفته شده، صرفا شناسایی نوید افکاری در دوربین مداربسته‌ای است که یک ساعت پیش از قتل در فاصله ۲/۵ کیلومتری محل حادثه ضبط شده است. 

اعتبار قانونی و عرفی اعتراف نوید افکاری چقدر است؟

اصلی‌ترین سند مورد تاکید قوه قضائیه برای اتهام قتل، اعترافات خودِ نوید افکاری است. هم در متن حکم دادگاه و هم در گزارشی که از تلویزیون ایران پخش شده، تاکید روی اعتراف‌های نوید افکاری در زمان بررسی پرونده است. 

از نظر عرفی اعتراف‌های نوید افکاری و هر متهم دیگری که ظن سوء‌استفاده سیاسی از پرونده او وجود داشته باشد، اعتبار چندانی ندارد. 

در کارنامه دستگاه امنیتی و قضایی ایران نمونه‌ها و شواهد بسیاری وجود دارد که دست کم یک نمونه آنها توسط منابع رسمی داخل ایران نیز تایید شده است. به عنوان نمونه می‌توان به ماجرای مازیار ابراهیمی اشاره کرد که اعترافات او مبنی بر ترور دانشمندان هسته‌ای از تلویزیون ایران پخش شده است. مقام‌های ایران تایید کرده‌اند اعتراف‌های او تحت شکنجه بوده است. آقای ابراهیمی و چند نفر دیگر در اعترافات خود داستان‌هایی را آب و تاب و جزئیات تعریف می‌کنند که به طور قطع ثابت شده بی‌پایه و اساس بوده‌اند. 

در مورد پرونده نوید افکاری، با توجه به اینکه او در اعتراض‌های نهم مرداد ۱۳۹۷ حضور داشته، ظن سوء‌استفاده سیاسی نهادهای امنیتی و قوه قضائیه در آن وجود دارد. پیش از آقای افکاری، در تیر ماه  ماجرای اعدام سه جوان دیگر هم که در اعتراضات آبان ماه حضور داشتند در ایران خبرساز شده بود. حکم اعدام این سه جوان بعد از اعتراض‌های گسترده به طور موقت متوقف شد تا «اعاده دادرسی» شود. 

فکت‌نامه پیش‌تر در گزارشی به تاریخ سوم مرداد ۱۳۹۹ گزارش مفصلی در این باره منتشر کرده است. در آن پرونده نیز تلویزیون ایران و رسانه‌های نزدیک به قوه قضائیه مجموعه‌ای از اخبار جعلی و اظهارات متناقض را در دفاع از حکم اعدام منتشر کرده بودند. 

این تناقض‌ها و اخبار جعلی این گمان را تقویت می‌کند که احتمالا قوه قضائیه و نهادهای امنیتی به دنبال زهر چشم گرفتن از معترضان باشند. 

در پرونده نوید افکاری هم مشابه این جریان‌سازی رسانه‌ای انجام شده است. به عنوان مثال می‌توان به انتشار فیلم‌ها و تصاویر جعلی اشاره کرد. یکی از این تصاویر جعلی را کمپین «ما شهروندان دیجیتال» بررسی کرده و روی آن مهر «خبر جعلی» زده است.

اما علاوه بر اینها در اعترافات پخش شده و بازسازی صحنه قتل تناقض‌هایی هم وجود دارد. به عنوان مثال ارشاد  علیجانی، روزنامه‌نگار فرانس ۲۴ بعد از مقایسه تصاویر پخش شده از تلویزیون و نقشه محل، ثابت کرده محلی که در آن صحنه قتل بازسازی شده حدود ۴۰ متر یا «به اندازه نصف زمین فوتبال» با محل قتل در صورتجلسه فاصله دارد، در حالی که «در بازسازی فتل به سانتی‌مترها هم دقت می‌شود.»

از نظر قانونی نیز اعتراف اعتراف‌های نوید افکاری اگر تحت شکنجه باشد مخدوش است. طبق ماده ۱۶۹ قانون مجازات اسلامی «اقراری که تحت اکراه، اجبار، شکنجه و یا اذیت و آزار روحی یا جسمی أخذ شود، فاقد ارزش و اعتبار است و دادگاه مکلف است از متهم تحقیق مجدد نماید.» 

نوید افکاری دست کم یک سال پیش از اعدام، به طور رسمی اعلام کرده بود تحت شکنجه «وادار به تقریر مطالبی ساختگی و سراسر کذب» شده است.  

آیا نوید افکاری شکنجه شده است؟ 

شکنجه در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های ایران امر رایجی است. فکت‌نامه حدود ۲ سال پیش در یک گزارش درستی‌سنجی به گفته‌ای از صادق لاریجانی، رئیس پیشین قوه قضائیه که مدعی شده بود «هیچگاه بنای جمهوری اسلامی شکنجه نبوده» نشان شاخ‌دار داده بود. 

در این مورد خاص اسنادی وجود دارد که نشان می‌دهد نوید افکاری چند بار مدعی شده او تحت فشار و شکنجه مجبور به اعتراف علیه خود شده است. 

از او نامه‌ای به تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۹۸ وجود دارد که در آن گفته از زمان بازداشت تا هجدهم بهمن ۱۳۹۷، در اداره آگاهی و بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ اطلاعات، شکنجه روحی و جسمی شده است. این بخشی از نامه نوید افکاری است:‌

«در این مدت انواع شکنجه‌های روحی، روانی و جسمی را متحمل شدم. روی صورتم پلاستیک می‌کشیدند و مرا تا مرز خفگی و مرگ پیش می‌بردند. دست‌ها و شکم و پاهایم را به وسیله باتوم و اجسام سخت، به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند و مکررا با الفاظ توهین‌آمیز و رکیک به بنده اهانت می‌کردند. مرا محکم می‌بستند و در بینی‌ام الکل می‌ریختند...»

او در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ توسط پزشکی قانونی معاینه شده است. در این معاینه به جز یک شکستگی قدیمی اثری از ضرب و جرح دیده نشده است، اما نکته اینجا است که این معاینه حدود ۶ ماه پس از تنظیم صورتجلسه اعترافات نوید افکاری انجام شده است. از بین رفتن علائم ضرب و شتم احتمالی در این مدت دور از ذهن نیست. آن طور که در حکم دادگاه نوشته شده تاریخ بازسازی صحنه قتل مربوط به ۱۳ آبان ۱۳۹۷ است. 

دور روز بعد از بازسازی صحنه قتل، در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۹۷ صورتجلسه‌ای که به امضای حمیدرضا جمشیدی اردکانی وکیل وقت او رسیده که در آن گفته شده نوید افکاری شکنجه نشده و حتی هیچ‌گونه توهینی هم به او نشده است. جمشیدی اردکانی بعدا در مصاحبه با اخبار ۲۰:۳۰ و همین‌طور تلویزیون ایران‌اینترنشنال توضیح داده که او در حضور ماموران با نوید افکاری دیدار و صحبت کرده است. 

سندی وجود دارد که نشان می‌دهد نوید افکاری در تاریخ ۲۵ آذر ۱۳۹۸ از حمیدرضا جمشیدی اردکانی، و وکیل دیگری به اسم ابراهیم رئیسی، به اتهام‌هایی از جمله تبانی در جهت تضییع حقوق دیگری، تایید گزارش خلاف واقع ضابطین اداره آگاهی و اهمال و سهل‌انگاری در انجام وظایف قانونی، شکایت کرده بود.

نوید افکاری تا آخرین روزها و ساعات زندگی باز هم ادعای شکنجه را تکرار کرده است. مهدی محمودیان ۶ روز پیش از اعدام خبر داده بود، بعد از فراگیر شدن کمپین #اعدام_نکنید در شبکه‌های اجتماعی، شکنجه و آزار و اذیت دوباره آغاز شده است. 

نوید در تماس تلفنی کوتاه به خانواده خود گفته دوباره مورد ضرب و شتم قرار گرفته، اما زندان از تحویل برگه شکایت او به پزشکی قانونی جلوگیری کرده است. 

او بعد در تماس تلفنی با برادر خود که آخرین صدای ضبط شده او است می‌گوید از پزشکی قانونی آمده‌اند و تمام جراحات و صدمات بدنی ناشی از ضرب و شتم را ثبت کرده‌اند. 

برخی از نزدیکان او هم اعلام کرده‌اند به خانواده اجازه داده شده هنگام خاکسپاری تنها صورت نوید را ببینند . شواهد ضرب و شتم و شکستگی بینی در صورت نوید وجود داشته است. این اظهارات باعث شد که حتی برخی این گمانه را مطرح کنند که ممکن است نوید افکاری زیر شکنجه جان باخته باشد و اجرای عجولانه و غیرعادی حکم او به همین دلیل بوده که روی شکنجه سرپوش گذاشته شود. 

آیا روال قانونی و عرفی اجرای حکم اعدام نوید افکاری رعایت شده است؟

خیر. هم از نظر قانونی و هم عرفی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نحوه اجرای حکم اعدام نوید افکاری غیرعادی است. 

در «آئین‌نامه اجرای احکام حدود...» یک فصل کامل به اجرای مجازات اعدام اختصاص دارد. مطالعه مواد ۳۳ تا ۴۹ این آئین‌نامه نشان می‌دهد نحوه اجرای حکم اعدام مطابق قانون نبوده است.  

به طور مشخص در ماده ۳۵ این آئین‌نامه آمده است: 

«قاضی اجرای احکام کیفری به محکوم اطلاع می‌دهد تا چنانچه تقاضای ملاقات با افرادی را دارد اعلام کند. در صورت تقاضای ملاقات، افراد مورد نظر محکوم به تشخیص قاضی اجرای احکام کیفری و در صورتی که قبول تقاضا موجب تاخیر اجرای حکم نشود، به زندان دعوت می‌شوند و رئیس زندان یا معاون وی موجبات ملاقات محکوم با آنان را وفق دستور قاضی اجرای احکام کیفری فراهم می‌آورد.»

نوید افکاری پیش از اعدام ملاقاتی نداشته است. دادگستری استان فارس در اطلاعیه خود تصویری از یک صورتجلسه را منتشر کرده که نشان می‌دهد نوید افکاری خود شخصا تمایلی به ملاقات حضوری نداشته و خواستار مکالمه تلفنی با برادر خود شده است. جالب اینجا است که زمان و تاریخ این صورتجلسه، ساعت ۱۰ و ۱۵ دقیقه جمعه شب، ۲۱ شهریور ماه و چند ساعت پیش از اجرای حکم است. 

حتی اگر فرض کنیم این صورتجلسه واقعی است باز هم ایرادهایی در آن وجود دارد که نحوه اجرای حکم را از نظر قانونی زیر سوال می‌برد.

طبق ماده ۴۳ این آئین‌نامه اجرای احکام کیفری، اجرای حکم باید حداقل ۴۸ ساعت پیش‌تر به مجموعه‌ای از افراد، از جمله وکیل متهم اطلاع داده شود . فرض کنیم که زمان اجرای حکم دقیقا ۴۸ ساعت قبل، یعنی صبح پنج شنبه قطعی شده و به اطلاع «رئیس زندان»، «فرمانده انتظامی»، «پزشکی قانونی یا پزشک معتمد»، «فرد بصیر و آگاه به مسائل مذهبی»‌، «منشی دادگاه»، «اولیای دم مقتول»، «وکیل محکوم» و «شهود» رسیده است، چرا باید پیشنهاد ملاقات ۷ ساعت پیش از اجرای حکم به نوید افکاری داده شود؟ چه دلیلی دارد که نوید افکاری به جای ملاقات حضوری خواستار تماس تلفنی با برادرش شود؟ چرا در تماس تلفنی صحبتی از اجرای حکم نیست؟ چرا نوید افکاری از اعزام به تهران صحبت می‌کند؟ چرا همچنان مدعی است که او را شکنجه و آزار و اذیت کرده‌اند؟ چرا خانواده حسن ترکمان که طبق قانون از قبل از پنج‌شنبه صبح باید از اجرای حکم خبر می‌داشتند، برای روز شنبه قرار ملاقات برای صحبت درباره رضایت گذاشته‌اند...؟

این چند سوال‌ و ابهامی است که اطلاعیه دادگستری نه‌تنها به آنها پاسخ نداده، بلکه به ابهام‌ آنها اضافه کرده است. 

از نظر عرفی هم اجرای حکم اعدام در ماه محرم غیرعادی و غیرمعمول است. در اطلاعیه دادگستری استان فارس گفته شده «در خصوص شبهه مطرح شده در خصوص لزوم عدم اجرای حکم در ماه محرم نیز تصریح می­شود هیچ قانون، دستورالعمل و یا آیین نامه‌ای که تکلیف کند در ماه محرم نباید حکم قصاص را اجرا کرد وجود ندارد». با این همه تا الان نه قوه قضائیه، نه رسانه‌های رسمی  و نه کسانی که در شبکه‌های اجتماعی در مقام دفاع از اعدام نوید افکاری مطلب می‌نوشتند، هیچکدام به مورد مشابهی از اعدام در ماه محرم اشاره نکرده است. 

بر اساس گزارش‌‌ سازمان عفو بین‌الملل، در سال ۲۰۱۹ بیش از ۲۵۰ مورد اعدام در ایران اجرا شده است. آمار اعدام در ایران در سال‌های گذشته کمتر از این نبوده است. با این همه تا الان گزارشی از اجرای این حکم در ماه‌های حرام منتشر نشده و این باعث شده پرونده نوید افکاری، از نظر عرفی یک مورد استثنایی و غیر معمول تلقی شود. 

آیا نوید افکاری در همه مراحل دادرسی وکیل تعیینی داشته است؟

خیر. دست‌کم در دوره‌ای این طور نبوده است. در اطلاعیه‌ دادگستری استان فارس گفته شده که «در مورد شبهات طرح شده پیرامون وکالت در این پرونده نیز تصریح می‌شود آقای افکاری، در این پرونده و از همان مرحله دادسرا دارای وکیل تعیینی (انتخابی توسط متهم) بوده است.» 

این در حالی است که مشخصا و بر اساس احکام صادره نوید افکاری و برادرش در مرحله بررسی پرونده در دیوان عالی، «وکیل تسخیری» داشته‌اند، چنانکه حکم دیوان عالی خطاب به وکیل تسخیری آنها نوشته شده است. 

جمع‌بندی 

ماجرای اعدام نوید افکاری سنگری، یکی از مبهم‌ترین و شبهه‌برانگیزترین پرونده‌های قضایی در سال‌های اخیر است. پرونده‌ای که فکت‌های قطعی در آن بسیار محدود و ابهام‌ها بسیار زیاد است. 

۱- آنچه قطعی است، تاریخ دستگیری، حضور نوید افکاری در اعتراض‌های مرداد ۹۷ در شیراز است. 

۲- قطعا هیچ فیلمی از صحنه قتل وجود ندارد. تصاویر دوربین مداربسته یک ساعت قبل و در فاصله ۲/۵ کیلومتری محل قتل ضبط شده است. قاضی پرونده به استناد این فیلم مدعی شده‌اند که نوید افکاری، حسن ترکان (فرد مقتول) را زیر نظر داشته است. 

۳- هیچ شاهدی در صحنه قتل حضور نداشته است. آنچه در این پرونده به آن شهادت گفته شده ادعای شناسایی نوید افکاری در فیلم دوربین مداربسته‌ای که یک ساعت قبل و ۲/۵ کیلومتر دورتر از محل قتل ضبط شده است. یکی از افرادی که نوید افکاری را شناسایی کرده، یکی از کسانی است که به همراه نوید افکاری به دلیل حضور در اعتراض‌ها بازداشت شده و به طور بالقوه در معرض فشار و شکنجه قرار داشته است.

تلویزیون ایران فیلمی را نشان داده و گفته که تصویر دوربین مداربسته است. لباس‌های فرد داخل تصویر آن چیزی نیست که در صورتجلسه اظهارات شاهدان بیان شده است. همچنین در برگه‌ای که به عنوان صورتجلسه شهادت یکی از شاکیان منتشر شده، شاهد به طور کامل مطمئن نیست که نوید افکاری را دیده است. 

۴- گفته شده دادگاه به پس گرفتن شهادت برخی شاهدان اعتنایی نکرده است. 

۵- اعترافات نوید افکاری که دلیل اصلی قوه قضائیه برای محکوم کردن او بوده، فاقد اعتبار عرفی است. پیش‌تر فاش شده که نهادهای امنیتی و قضایی افراد را برای اعترافات دروغ تحت فشار و شکنجه قرار می‌دهند. تاکنون گزارش‌های متعددی درباره شکنجه و اعترافات ساختگی در ایران منتشر شده که دست‌کم یک مورد آن (مازیار ابراهیمی) از سوی منابع رسمی داخل ایران تایید شده است. 

۶- اعترافات تحت شکنجه حتی طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران اعتبار قانونی ندارد.  

۷- اسناد و شواهدی وجود دارد که نوید افکاری بارها اعلام کرده در جریان بازجویی تحت فشار و شکنجه قرار داشته و ناگزیر شده علیه خود اعتراف خلاف واقع کند. 

۸- اسناد ارائه شده از سوی قوه قضائیه برای رد شبهه شکنجه کافی نیست. صورتجلسه‌ای که به نام رد شکنجه امضا شده، در حضور ماموران و کسانی که نوید افکاری مدعی شده شکنجه‌اش کرده‌اند تهیه و توسط وکیلی امضا شده که نوید افکاری از او به اتهام «تبانی در جهت تضییع حقوق دیگری، تایید گزارش خلاف واقع ضابطین اداره آگاهی و اهمال و سهل‌انگاری در انجام وظایف قانونی» شکایت کرده است.

۹- نحوه اجرای حکم اعدام از نظر حقوقی ایراد دارد و از نظر عرفی هم به شیوه غیر معمول انجام شده. 

۱۰- مقام‌های قضایی به استناد تصویر یک صورتجلسه مدعی‌اند مسئولان زندان چند ساعت مانده به اجرای حکم، ساعت ۱۰ و ربع شب به نوید افکاری پیشنهاد ملاقات داده‌اند، اما او خود خواستار تماس تلفنی شده است. حتی اگر صورتجلسه را واقعی فرض کنیم، باز هم زمان امضای آن سوال‌برانگیز است. 

۱۱- طبق قانون اجرای حکم اعدام باید دست کم ۴۸ ساعت پیش از اجرا به اطلاع مجموعه‌ای از افراد برسد که به نظر می‌رسد این اتفاق رخ نداده است.