ادعای شاخ‌دار کاظم صدیقی درباره اعتراض‌های صنفی کارگران

آیت‌الله کاظم صدیقی، امام جمعه تهران، روز ۱۲ اردیبهشت در خطبه‌های نماز جمعه تهران گفت:

«۴۶ سال از انقلاب گذشته، این همه نفوذی این همه منافق، این هم جو تبلیغاتی مسموم ولی یک مورد کارگران ما به خاطر حقوق یا رنجشی که احیانا از جایی داشتند به خیابان نیامده‌اند. خودشان در انقلاب شهید دادند، خودشان جبهه‌ای بودند، امروز هم محل تولید و کار برای اینها جبهه است».

این ادعا همزمان با روز کارگر و در شرایطی مطرح می‌شود که بر اساس گزارش رسانه‌های رسمی از مراسم روز کارگر در ایران، کارگران با شعار «تجمعات صنفی حق مسلم ماست» و «کارگر کارگر اتحاد اتحاد» به وضعیت موجود اعتراض کردند و سخنرانان این مراسم خواستار پیوستن همه کارگران به تجمع‌های اعتراضی برای «تحقق مطالبات و حقوق مسلم» کارگران در ایران شدند.

ابعاد اعتراض کارگران در ایران چقدر است؟

بر اساس آخرین گزارش (لینک بایگانی) «تریبون کارگری» در ایران، تنها در سال گذشته ۲۷۸۹ مورد اعتراض کارگری در ایران صورت گرفته است. دلیل عمده این اعتراضات «بهبود شرایط کار»، «عدم پرداخت به موقع دستمزدها»، «درخواست افزایش حقوق» بوده است. مقایسه این آمار با آمار سال پیش حکایت از افزایش ۱۰ درصدی اعتراض‌ها دارد.

در این آمار گروه‌های کارگری به پنج دسته «کارگران»، «معلمان»، «کادر درمان»، «بازنشستگان» و «بیکاران» دسته‌بندی شده‌اند که از این میان اعتراض کارگران با ۴۲ درصد (۱۱۶۶ مورد اعتراض) و اعتراض بازنشستگان با ۳۶ درصد (۱۰۱۶ مورد اعتراض) بیشترین سهم را داشته‌اند.

در این آمار، اعتراض‌های «کارگران پروژه‌ای» در نظر گرفته نشده که بر اساس ادعای نویسندگان این گزارش جمعیت آنها به حدود ۲ میلیون نفر می‌رسد.

سایت «تریبون کارگری» متعلق به «حزب کمونیست ایران» است و این گزارش در خارج از ایران و بر اساس گزارش‌ گروه‌های فعال کارگری تنظیم شده است.

به جز این سایت هرانا، ارگان خبری فعالان حقوق بشر در ایران نیز در آخرین گزارش خود که روز دهم اردیبهشت ماه منتشر شده گزارش داده که گزارشگران این سایت در یک سال گذشته ۷۳۸ تجمع کارگری، ۱۱۴۵ تجمع صنفی، ۱۳۷۳ اعتصاب کارگری و ۶۹ اعتصاب صنفی را ثبت کرده‌اند.

در منابع داخلی هم شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اعتراضات کارگری در ایران، پدیده‌ای رایج است که سالانه صدها مورد از آن در نقاط گوناگون کشور برگزار و بعضا گزارش می‌شود.

به عنوان نمونه می‌توان به گزارش‌های منتشر شده در خبرگزاری ایلنا اشاره کرد که از ابتدای سال ۱۴۰۴ تا روز ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ دست‌کم دوازده گزارش از اعتراض و برپایی تجمعات کارگران منتشر کرده است،

• ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴۰ - تجمع کارگران برق منطقه‌ای باختر برای تبدیل وضعیت استخدامی
• ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ - تجمع کارگران تیتانیوم کهنوج
• ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ - اعتراض کارگران متقاضی مسکن ملی قزوین
• اول اردیبهشت ۱۴۰۴ - اعتراض کارگران ایران‌خودرو در تبریز
• اول اردیبهشت ۱۴۰۴ - اعتراض کارگران مجتمع «فولاد البرز غرب ابهر»
• ۲۹ تا ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ - اعتراض کارگران پیمانکاری پالایشگاه دوازدهم پارس جنوبی
• ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ - تجمع کارگران پیمانکاری نفت گچساران
• ۳۰ فروردین ۱۴۰۴ - اعتراض کارگران بازنشسته ایران صدرا
• ۲۴ فروردین ۱۴۰۴ - تجمع کارگران بازنشسته در چند شهر
• ۲۳ فروردین ۱۴۰۴ - تجمع کارگران «ایران پوپلین رشت»
• ۱۷ فروردین ۱۴۰۴ - تجمع کارگران مجتمع هفت تپه
• ۷ فروردین ۱۴۰۴ - تجمع کارگران فصلی هفت تپه

1. در این میان باید به دو نکته توجه داشت.
2. اول اینکه معمولا در ماه‌های نخستین سال اعتراض‌ها و تجمع‌های کارگری کمتر برپا می‌شوند، در عوض نیمه دوم سال، همزمان با بیشتر شدن اثر تورم و کاهش ارزش واقعی دستمزد‌ها، تجمعات اعتراضی هم بیشتر می‌شوند.
3. و دوم، برگزاری تجمع اعتراض‌آمیز در ایران بی‌هزینه نیست و نهادهای امنیتی و قضایی سابقه‌ای طولانی در سرکوب اعتراض‌ها و بازداشت و محاکمه کارگران معترض دارند.

با این اوصاف فکت‌نامه به این ادعای کاظم صدیقی امام جمعه تهران که «در ۴۶ سال گذشته حتی یک مورد کارگران ما به‌خاطر حقوق یا ناراحتی به خیابان نیامده‌اند» نشان «شاخ‌دار» می‌دهد.