ادعای شاخ‌دار تولید برنج مصنوعی از پلاستیک

در هفته‌ گذشته ویدئویی از کارگاهی کوچک با توضیح «نحوه تولید برنج هندی» یا «برنج پلاستیکی» در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که در توضیح آن‌ به مردم هشدار داده شده مراقب سلامت خود باشند و «برنج پلاستیکی» نخرند.

سال‌های گذشته نیز ویدئوهایی مشابه در شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام، فیس‌بوک) منتشر شده که توضیحاتی کمابیش یکسان داشتند. به نظر می‌رسد هر بار نگرانی‌ها درباره سلامت مواد غذایی بالا می‌گیرد، بازنشر این دست ویدئوها نیز افزایش پیدا می‌کند.

در ویدئو چه محصولی تولید می‌شود؟

ویدئوهای منتشر شده، مربوط به تولید «گرانول بازیافتی پلاستیک» است. گرانول‌های بازیافتی، که به صورت دانه دانه است از بازیافت مواد پلیمری و ضایعات پلاستیکی مانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن به دست می‌آیند. گرانول یا ذرات جامد کوچک، به ذراتی گفته می‌شود که اندازه‌ای بین ۱میکرومتر تا ۲ میلیمتر دارند. گرانول‌ها به رنگ‌های مختلفی تولید می‌شوند که رنگ سفید آن شبیه دانه‌های برنج است.

البته روش‌های مدرن‌تری هم برای تهیه گرانول وجود دارد اما این ویدیوها مربوط به روش‌های قدیمی و سنتی‌تر است.

آیا «برنج پلاستیکی» وجود دارد؟

در سال ۲۰۱۱، یک گزارش خبری در The Korea Times منتشر شد که در آن پروسه تهیه برنج چینی تقلبی از سیب زمینی‌ را نشان می‌دهد که با افزودن رزین صنعتی به شکل دانه‌های برنج در آمده‌اند. بر اساس این گزارش برنج‌ها که در برخی از شهرهای چین فروخته شدند، حتی پس از پخته شدن سفت باقی می‌مانند.

همچنین به گزارش CNN، در سال ۲۰۱۶ محموله‌ای از برنج در نیجریه برای آزمایش توقیف شد و گفته می‌شد که «برنج پلاستیکی» است. گرچه بر اساس گزارش africanews تحقیقات آژانس غذا و داروی نیجریه آزمایش‌های اولیه روی برنج کشف شده نشان داد که برنج «پلاستیکی» نیست، بلکه برنج آلوده است.

با این توضیحات و این که تاکنون گزارشی از تولید برنج از ضایعات پلاستیک وجود نداشته و در عمل نیز غیرممکن است ماده خوراکی از ماده‌ای صددرصد غیرهضم‌شونده تولید شود، فکت‌نامه به ادعای مطرح شده که تولید برنج از پلاستیک است، نشان شاخ‌دار می‌دهد.