افزایش میانیگین طول عمر ایرانیان

آمارهای ارائه شده دقیق نیستند، ضمن اینکه باید تأکید کرد این مساله یک روند جهانی است و منطقه‌ای است و مختص ایران نیست.

بر اساس آمارهای معتبر بین‌المللی سن امید به زندگی (میانگین طول عمر ایرانیان) در سال ۱۹۷۵، چهار سال پیش از تشکیل جمهوری اسلامی دقیقا ۵۵ سال بود. در زمان انقلاب در سال ۱۹۷۹ این عدد به ۵۹ سال رسید. در طول ۴۵ سال حکومت جمهوری اسلامی این شاخص با فراز و فرود به ۷۵ سال در سال ۲۰۲۲ میلادی رسیده است.

نگاهی به نمودار تغییرات سن امید به زندگی نشان می‌دهد که شتاب رشد این شاخص پس از تشکیل جمهوری اسلامی به نسبت ۲۰ سال پایانی حکومت پهلوی کند و پر نوسان بوده است. نمی‌توان با قطعیت گفت اگر انقلاب نبود چه تغییری در این شاخص رخ می‌داد، اما اگر روند ۲۰ سال پایانی حکومت سابق ادامه پیدا می‌کرد، متوسط طول عمر ایرانیان در حال حاضر بیشتر از امروز بود.

در عین حال مقایسه وضعیت ایران با کشورهای دیگر نشان می‌دهد، همین روند در همه کشورهای منطقه، به جز عراق و افغانستان طی شده است.